گزارشی از آمار ۵۰ درصدی مرگ‌های زودرس
تاریخ انتشار: ۱۲ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۳۰۲۰۲
به گزارش تابناک به نقل از آرمان امروز در حالی‌که طی چندماه گذشته وزیر بهداشت بار‌ها اعلام کرد که ایران در تمامی شاخص‌های سلامت رتبه برتر منطقه را دارد، رئیس دانشگاه علوم پزشکی در نشستی مدعی شده که «بخش زیادی از فوتی‌ها در ایران مربوط به شهروندانی است که به مرگ زودرس مرده‌اند و زیر ۷۰ سال سن دارند.»
براساس تعاریف ارائه شده، مرگ‌های ۵۰ تا ۷۰ سال در ردیف مرگ‌های زودرس و مرگ‌های زیر ۵۰ سال در طیف مرگ‌های بسیار زودرس، طبقه بندی می‌شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بی‌شک منظور او از پایتخت معضل استرس بالاتر از میانگین کشوری که شامل مردم پایتخت می‌شود، آلودگی هوا و… است. وی همچنین الگوی تغذیه نامناسب، فعالیت فیزیکی نامنظم، رفتار‌های ناسالم و اصلاح سبک زندگی را دلیل مرگ‌های زودرس دانست و در ادامه صحبت‌هایش به آماری مهم اشاره می‌کند: «بر اساس گزارش‌ها تا پایان سال گذشته در استان تهران ۵۲ درصد از شهروندان فعالیت فیزیکی کم داشتند که این عدد در کشور ۵۰ درصد است. می‌توان گفت از هر ۲ شهروند تهرانی یک نفر به دلیل کم تحرکی در معرض خطر است.»
گرچه این نخستین باری نبود که یک متخصص در مورد پایین آمدن سن مرگ‌های زودرس گزارش می‌دهد، پیش از این نیز حمید سوری، اپیدمیولوژیست هم با بیان اینکه «شاخص‌های سلامت در ایران به‌طور کلی نسبت به‌بسیاری از کشور‌های مدیترانه شرقی کمتر است» او به خبرآنلاین گفته بود: «نسبت مرگ‌های زودرس از شاخص‌های بسیار مهم در سنجش سلامت یک کشور به‌حساب می‌آید.
مرگ و میر زودرس بر حسب پتانسیل زنده ماندن در یک جمعیت اندازه‌گیری می‌شود. سال‌های از دست رفته زندگی (pyll) قبل از سن ۷۰ سالگی بر مرگ‌ومیر در میان گروه‌های سنی جوان‌تر تمرکز دارد. مقادیر pyll به‌شدت تحت تأثیر الگوی اپیدمیولوژی بیماری‌ها قرار می‌گیرند.» این در حالی است که طبق گزارش سال ۱۴۰۰ مرکز آمار ایران بیش از ۴۷ درصد مرگ‌های هموطنان زودرس است. اما براساس آمار‌های سال ۲۰۲۱ این نسبت در ژاپن ۱۵ درصد؛ در آلمان حدود ۲۰ درصد؛ در عربستان سعودی حدود ۲۳ درصد؛ در کره جنوبی ۳۱ درصد و در ترکیه ۳۸ درصد است. امید به زندگی در بدو تولد نیز که از شاخص‌های مهم سلامت است در ایران ۷۳.۹ سال؛ در ژاپن ۸۴.۸ سال، در آلمان ۸۶ سال، در عربستان ۷۶.۹ سال؛ در کره جنوبی ۸۳.۷ سال و در ترکیه ۷۶ سال است.»
با این حال سوری به عنوان اپیدمیولوژیست می‌گوید: «در بسیاری از زمینه‌های سلامت، هنوز هم چالش‌هایی در ایران وجود دارد. برای مثال، نرخ ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی در ایران بسیار بالاست و از دیگر چالش‌ها می‌توان به عوارض پزشکی ناشی از مصرف مواد مخدر و افزایش نرخ ابتلا به بیماری‌های مزمن مانند دیابت و سرطان اشاره کرد.» در این میان به نظر می‌رسد نرخ مرگ و میر زودرس ناشی از قند و فشار خون بالا نقش غیرقابل انکاری در لیست مزبور دارد کمااینکه کوروش اعتماد، مدیرکل دفتر مدیریت بیماری‌های غیرواگیر وزارت بهداشت، از کاهش ۴۰۰ هزار مرگ زودرس با کنترل قندخون بالا و پرفشاری خون در کشور خبر داد.
بر اساس این گزارش در شش ماهه اول سال ۱۴۰۲ تعداد ۲۰۷ هزار و ۶۶۳ رویداد فوت به ثبت رسیده است که در این صورت با احتساب رقم ۴۷ درصدی اعلام شده به نظر می‌رسد حدود ۹۸ هزار فوتی بربازه مرگ و میر‌های زودرس بوده است. دکتر ایرج خسرونیا، رئیس انجمن متخصصان داخلی ایران، اما معتقد است که این آمار‌ها نمی‌تواند چندان مورد استناد باشد. وی در گفتگو با «آرمان امروز» تصریح می‌کند: مرگ‌های زودرس عوامل مختلفی دارند. براساس بررسی‌های انجام شده مهمترین عوامل فوت ایرانی ها؛ بیماری‌های قلبی، اضطراب بیش از حد در جامعه، آلودگی هوا بوده است.
ولی مسلما هر کدام از این عوامل به زیر شاخه‌های دیگری مرتبط است. مثلا اضطراب باعث بروز فشارخون و یا دیابت می‌شود. فشار‌های اقتصادی هم در این میان نقش مهمی در افزایش سکته‌های مغزی و قلبی دارد. این پزشک متخصص تصریح می‌کند: برای همین اگر می‌خواهیم به آمار فوتی‌های ما روندی کاهشی داشته باشد، باید دولت تلاش کند تا وضعیت زندگی مردم و شرایط زندگی آن‌ها بهبود پیدا کند. فشار‌های اقتصادی باید کاهش پیدا کند و عوامل مخرب زیست محیطی مانند آلودگی هوا نیز باید کمتر شود.
وی ضمن مثبت ارزیابی کردن اقدامات اخیر وزارت وزارت بهداشت نیز می‌گوید: غربالگری فشارخون و دیابت که چند صباحی است از سوی وزارت بهداشت آغاز شده حرکت مثبت و قابل تقدیری است چرا که الان بسیاری از شهروندان مبتلا به یکی از این دو بیماری هستند، ولی از آن اطلاعی ندارند؛ بنابراین این طرح می‌تواند باعث شود تا همه از وضعیت سلامت خود در این دو عرصه مطلع شوند و برای درمان آن اقدام کنند. موضوعی که می‌تواند باعث کاهش آمار مرگ و میر و بخصوص آمار‌های مرگ و میر‌های زودرس شود. اما این آمار‌های اعلامی تا چه حد درست است؟ سوالی که خسرونیا در پاسخ به آن می‌گوید: درست است که شکی در افزایش روند مرگ و میر‌های زودرس نیست ولی، در عمل از آنجاییکه آرامستان‌های کشور آمار فوتی‌ها و سن آن‌ها را منتشر نمی‌کنند، اطلاع دقیقی از تعداد مرگ و میر‌های زودرس نداریم. گرچه همانطور که گفتم، این مساله نمی‌تواند دلیلی باشد برای انکار افزایش آمار فوتی‌های زودرس.
منبع: تابناک
کلیدواژه: فساد چای دبش ملیکا محمدی سیدرضی موسوی قاسم سلیمانی افزایش قیمت اینترنت همراه مرگ زودرس علوم پزشکی علت مرگ و میر فساد چای دبش ملیکا محمدی سیدرضی موسوی قاسم سلیمانی افزایش قیمت اینترنت همراه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۳۰۲۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آمار باورنکردنی بیماران مبتلا به دیابت در کشور
دکتر حسام‌الدین علامه با بیان اینکه آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد دیابتی‌ها در مدت‌زمان بیماری، به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند، افزود: حدود ۱۵ درصد افراد دیابتی به زخم پا دچار می‌شوند و ۱۵ درصد این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه می‌کنند.
به گزارش ایسنا، وی با بیان اینکه زخم‌های مزمن ۳ دسته «عمده» و یک دسته «نادرتر» دارند، اظهار کرد: زخم‌های دیابتی در صدر دسته «عمده» قرار می‌گیرند؛ زخم‌های دیابتی، زخمی است که در صورت کنترل نشدن دیابت در افراد مبتلا به این بیماری در گذر زمان، ابتدا «نوروپاتی» و سپس زخم ایجاد می‌شود. اگر افراد مبتلا به دیابت از پای خود به خوبی مراقبت نکنند، در وهله نخست به «نوروپاتی» یعنی کاهش حس محیطی پا و در وهله دوم به زخم پای دیابتی مبتلا می‌شوند.
وی با بیان اینکه زخم‌های عروقی دومین عامل ابتلا به زخم‌های مزمن هستند، اظهار کرد: زخم‌های عروقی به ۲ دسته «ایسکمیک» (شریانی) و «وریدی» تقسیم می‌شوند. بررسی‌ها بیانگر این است که دیابت یکی از عوامل اصلی ایجادکننده زخم‌های شریانی است. همچنین زخم‌های وریدی به دلایل نارسایی‌های عروق وریدی مانند «واریس» ایجاد می‌شود. چاقی، نارسایی‌های قلبی‌عروقی و برخی از سرطان‌ها که در سیستم «لنف ادم» اختلال ایجاد می‌کنند نیز سبب ابتلا به زخم‌های مزمن وریدی می‌شوند.
علامه با بیان اینکه سومین عاملی که منجر به زخم‌های مزمن می‌شود، زخم‌های «فشاری» یا «بستر» هستند؛ افزود: طبیعی است که تعداد سالمندان یک جامعه با افزایش شاخص امید زندگی زیاد می‌شود. در چنین شرایطی، انتظار داریم بیماری‌هایی که منجر به استراحت مطلق سالمندان می‌شود به ویژه در سالمندانی که سکته کرده‌اند و دارای اختلالات حرکتی هستند و یکجانشین شده‌اند، منجر به زخم بستر یا فشاری شود. همچنین افرادی که دارای معلولیت هستند و به ناچار در یک وضعیت خاص قرار می‌گیرند، اغلب دچار زخم مزمن می‌شوند.
مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران درباره زخم‌های مزمن «نادر» نیز گفت: برخی از سرطان‌ها منجر به زخم‌های مزمن می‌شوند که این زخم‌ها جزو موارد نادر زخم‌های مزمن هستند. همچنین برخی از بیماری‌های صعب‌العلاج می‌توانند زخم مزمن ایجاد کنند.
وی با بیان اینکه برآورد‌ها بیانگر این است که حدود ۰.۸ تا ۱.۵ درصد از افراد جامعه به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند، خاطرنشان کرد: آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد از دیابتی‌ها در مدت‌زمان بیماری، به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند. در حال حاضر، ۷ میلیون دیابتی در کشور زندگی می‌کنند؛ با توجه به جمعیت ۸۵ میلیون نفری کشور و احتمال ابتلای ۱۵ تا ۳۴ درصدی دیابتی‌ها به زخم پای دیابتی باید گفت به شرط در نظر گرفتن دیابت اثبات شده در حداقل ۷ میلیون نفر از جمعیت کشور، آنگاه حدود ۵۰ درصد از این افراد به «نوروپاتی» مبتلا می‌شوند.
مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران ادامه داد: نوروپاتی منجر به بی‌حسی ناحیه پا می‌شود؛ در نتیجه افراد مبتلا به دیابت نه تنها متوجه تروما و آسیب‌های وارده به پا نمی‌شوند، بلکه فرایند درمان بیماری به دلیل مشکلات حسی و خون‌رسانی نامناسب کاهش می‌یابد.
وی درباره قطع عضو زخم پای دیابتی نیز، گفت: حدود ۱۵ درصد از افراد دیابتی به زخم پا دچار می‌شوند و ۱۵ درصد از این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه می‌کنند. درجات قطع عضو زخم پای دیابتی شامل قطع یک بند انگشت تا قطع کامل پا می‌شود. با توجه به جمعیت افراد دیابتی کشور و آمار و ارقام مربوط به قطع عضو زخم پای دیابتی می‌توان گفت، حدود ۲۰۰۰ نفر در کشور به صورت سالانه درجاتی از قطع عضو پا را تجربه می‌کنند.
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان